-
Paardrijden en mijn angst om te vallen.
Paarden, het zijn een altijd aanwezige in mijn leven. Misschien heb ik er nog nooit echt veel over geblogd en gedeeld op sociale media. Toch hadden wij vroeger thuis pony’s en paarden en heb ik sinds een kleine 14 jaar zelf een paard. Het rijden zelf is iets wat op en af gegaan is. Ik ben heel graag aan het werk met mijn paard, maar het rijden …tja daar wringt het schoentje. Ik kan redelijk goed paardrijden, al zeg ik het zelf :-p. Zo heb ik mijn paard zelf opgeleerd en mijn dochter heeft er goed mee gereden. Zelfs een paar medailles met het acht- en viertal en zelfs individueel…
-
Een stom steentje en daar ging mijn vooruitgang
Wat was ik op de goede weg. Revalidatie verliep heel vlot, het wandelen ging goed,…ging dit wel kunnen blijven duren? Mij al kennende niet. Al hoopte ik er nog zo op. Zo ging ik op mijn thuiswerk dagje wandelen met mijn honden. Eerst nog even ter informatie: bij mij in de buurt zijn er overal wegenwerken en ligt het vol keitjes, steentjes, zandhopen…dus niet de ideale omgeving voor mensen niet goed te been. Kun je het al raden? Jep, na verschillende weken zonder problemen de werken gepasseerd te hebben, had ik dus 2 dagen voor mijn vakantie zitten: een steentje onder mijn schoen en voet sloeg om. Dit keer ging…
-
Wandelen ipv hardlopen, hoe bevalt me het tot nu toe?
Ik ben nu al een paar weekjes aan het wandelen geslagen. Zorgt dit dat ik het hardlopen vergeet? Of doet het juist het tegenovergestelde? Kortom, hoe bevalt me het wandelen en hoe anders is het dan te hardlopen. Het eerste wat me opviel met het wandelen, was mijn snelheid. Zo traag…dat ging echt door mijn hoofd. Zo erg dat ik een klein beetje geobsedeerd werd door het tempo dat ik wandelde. Ergens weet ik wel dat die snelheid wel komt. Eigenlijk doet snelheid er niet toe, zowel bij het hardlopen als het wandelen. Ik liep traag, maar nu heb ik het gevoel dat ik slenter. Loslaten dat tempo en gewoon…
-
Wandelen en mijn enkel, een goed huwelijk?
Het is jullie al misschien opgevallen. Zoniet: ik ben aan het wandelen geslagen. Met als doel eind augustus de wine walk mee te kunnen doen. De kine was enthousiast en ging me hierin begeleiden en de oefeningen erop afstemmen. Het doel is ofwel 8 ofwel 13 km tegen een deftig tempo kunnen wandelen zonder pijn of last. Maar hoe reageert mijn enkel nu na die paar weekjes met wat meer wandelen? Voorlopig ca va. Ik merk dat hij langzaam sterker wordt en dat mijn tempo van 3 km/u al af en toe naar 4 km/u durft te gaan (wel korte stukjes hoor). Ook de oefeningen bij de kine gingen heel…
-
En route – Terhills 10 km
Vrijdagochtend in mijn vakantie: zouden we misschien es naar Maasmechelen rijden om daar in Terhills te gaan wandelen? Leek me een goed idee. Volgens de kine moest mijn enkel dit wel al kunnen, als ik het klimmen zou doen met mijn wandelstokken. Goede oefening volgens haar. Dus wij op weg richting Maasmechelen. Aangekomen toch een beetje onder de indruk van de ingang. Amai, dit is wat anders dan een zandparking en een houten bord met de routes erop zeg. Na ons wat vergaapt te hebben aan de inkom en de toren, vlug het toilet opgezocht en we konden op pad: de paarse route. Goed voor 9,5 km. Het begon goed…
-
En route (1) – Spa – domaine de Bérinzenne – 5 km
Spa en het domaine de Bérinzenne had ik 2 jaar geleden per toeval ontdekt. Toen nog in volle lockdown en hopeloos verloren gelopen. Hier ga ik nog es voorbereid komen wandelen dacht ik toen. Door omstandigheden er wel niet meer geraakt. Echter nu ik besloten heb om me te focussen op wandelen, was daar het ideale moment om terug te keren. Dit keer ging ik beter voorbereid op pad. Zo had ik op voorhand de routes bekeken en een goede app geïnstalleerd (cirkwi). Omwille dat mijn enkel nog in volle herstel is, heb ik me een paar goede wandelschoenen en wandelstokken aangeschaft. Rugzak op de rug, hondjes aangelijnd en we…
-
Mijn allereerste wandelschoenen
Groot nieuws: ik heb mijn allereerste ‘echte’ wandelschoenen gekocht. Sinds ik afscheid genomen heb (nu ja, nog stilletjes bezig afscheid aan het nemen) van het hardlopen, waren mijn hardloopschoenen nog niet werkloos. Mijn rondjes rond de blok deed ik gewoon op mijn hardloopschoenen. Die zaten soepel en waren breed genoeg voor mijn olifantenpootje. In het begin waren de rondjes klein. Langzaam werden ze iets groter. Toen begon ik te merken, hmm die hardloopschoenen zijn toch niet gemaakt om te wandelen. Toch lag ik er niet echt van wakker. Totdat ik ineens een mailtje zag langskomen: een wine walk (en run maar hier lees ik gewoon even over) eind augustus in…
-
knallen op graspop metal meeting 2022
Toen mijn operatie in maart was doorgegaan, begon de twijfel over graspop te komen. De kaarten waren wel al van 2020..maar door een of andere pandemie was het verzet naar 2022. Het herstel verliep trager dan verwacht. Ging ik wel 4 dagen festival aankunnen? Eerst ging ik niet gaan, dan bedacht ik me: ik keek er altijd zo naar uit. Laat ik 1 dag gaan, een goed compromis dacht ik. Maar dan kwam juni dichter en dichter…en al die berichten over graspop. Wat een zonde dat ik niet alles kon meemaken. Ineens ging er een lichtje branden: zou ik niet gewoon alle 4 dagen gaan? Niet 4 volledige dagen, maar…
-
3 maanden na de operatie
Het is nu iets meer dan 3 maanden na mijn operatie. Wat waren het moeilijke maanden. Tijd om eens terug te kijken en ook een beetje vooruitkijken. Allereerst: de operatie is echt niet meegevallen maar spijt heb ik er niet van. De eerste weken na de operatie heb ik echt afgezien. Pijnlijker dan ik verwacht had. Toen ik eenmaal mijn bot had, begon het iets te beteren. Maar de echte vooruitgang kwam toen ik de brace kreeg en naar de kine mocht. Niet dat dit altijd even fijn was. De eerste keren waren lastig om niet te zeggen pijnlijk. Vooral toen mijn kuit helemaal vast kwam te zitten. Deze spieren…
-
De bittere pil al verwerkt?
Begin dit jaar kreeg ik een persoonlijke zware dobber te verwerken: nooit meer hardlopen. Ik dacht dat ik dit al goed verwerkt had. Me erbij neergelegd. Maar nu merk ik dat het toch moeilijker is dan gedacht. Want langzaam begint het gemis en de hunkering toch te komen. Tijdens de aanloop van mijn operatie had ik redelijk veel pijn, vermoedelijk was dit de reden dat hardlopen me niet direct meer iets zei. Dat ik het nooit meer ging mogen doen, was me dan toch niet goed doorgedrongen. Al dacht ik toen van wel. Echter een tijdje na mijn operatie, begon mijn sociale media overspoeld te worden met berichten van marathons…