-
Revalideren moet je leren
Momenteel ben ik al een 2 weken naar de kine geweest en er moet me iets van het hart. Het revalidatie proces valt me toch zwaarder dan verwacht. De operatie is al een 2 tal maanden geleden en nog kan ik niet altijd deftig stappen. De orthopeed had me van het begin al verscheidene keren op het hart gedrukt: het gaat lang revalideren worden. Het gaat zeker een jaar duren. Ik was me er ten volle van bewust….maar ergens ver in mijn achterhoofd was er toch een stemmetje. Dit stemmetje dacht het beter te weten. ‘We zullen wel es zien’, ging het in mijn achterhoofd, ‘het gaat allemaal wel meevallen’.…
-
Even bijbabbelen
OMG wat is het een tijdje geleden dat ik nog eens geblogd heb. Niet dat ik niet graag meer deed, maar eigenlijk was ik even uit inspiratie. Veel om over te bloggen had ik niet, naar mijn gevoel. Heel de dagen enkel in huis, weinig te beleven en vooral last van mijn gevoelens. Maar eindelijk begin ik me terug beter in mijn vel te voelen. Tijd dus om even bij te babbelen. Zet je even gemakkelijk, neem een wijntje (of koffie of…) en lees gerust verder. In mijn laatste blog heb ik verteld over mijn operatie en zat ik af te tellen naar mijn walker bot. Wat was ik blij…
-
Mijn enkeloperatie
Mijn operatie aan mijn enkel is nu een anderhalve week geleden. Tijd dus om eens te vertellen hoe ik het allemaal beleefd heb en hoe het nu met me gaat. Van slapen de nacht voor de operatie was er niet veel van gekomen. Voordeel was wel dat ik zo moe was, dat ik niet echt zenuwen had voor de operatie zelf. Veel tijd om over na te denken toen had ik toch niet. Want na het ‘inchecken’ in de dagkliniek, kreeg ik al te horen dat ik bijna aan de beurt was. Vlug maar dat hemdje aan dan. Ondanks dat alles gepland was en dat ik wist wat er ging…
-
boeken die ik wil lezen na mijn operatie
Ik ben een serie-lezer. Niet dat ik enkel series lees, ik lees zowat alles. Gevolg is dat ik dus altijd wel ergens een stapel boeken heb liggen. Een heleboel boeken staan op mijn ’te lezen’ lijstje en liggen ergens wel klaar. Momenteel ben ik gekluisterd aan de zetel. Veel doen zit er toch niet in. Tijd genoeg dus om een stapel boeken weg te werken. De volksjury Crime is één van mijn favoriete genres. Echt gebeurde misdaden zijn nog toffer (om te lezen he). De Volksjury heb ik leren kennen als podcast. Deze toffe madammen konden het verhaal zo smakelijk brengen. Dit zorgde er zeker voor dat ik nieuwsgierig ben…
-
Eindelijk een vooruitzicht, of toch niet?
Sinds 10 januari wist ik dat ik geopereerd moest worden. Enkel wanneer konden ze me toen niet meedelen. Ik kwam op een wachtlijst terecht, wel stond er achter mijn naam asap. Maar ik was niet de enige en er zijn zoveel dingen die sneller moesten dan mijn enkel. Vervelend, maar begrijpelijk. Het wachten op het verlossende telefoontje zorgde voor meer stress dan ik verwacht had. Ook omwille dat ik echt last had van mijn enkel.Zo ging een heel rustige wandeling van een klein uurtje juist niet. Te lang, nadien moest ik echt mijn enkel laten rusten en deed hij pijn. Het wachten op mijn operatie was niet gemakkelijk. Verlossend nieuws?…
-
Stormweer in mijn hoofd
Al heel de week is het stevig aan het waaien, met op vrijdag een heuse storm. Stiekem heb ik af en toe dat wel eens graag: eens goed uitwaaien. Natuurlijk mag het wel niet zo erg zijn dat er schade is of gewonden vallen. Maar zo die wind door mijn haren, beetje opboksen of duwtje in de rug…heerlijk toch. Echter dat is buiten. Stormweer, niet enkel buiten Momenteel is het ook storm in mijn hoofd, wat ik minder tof vind. Normaal ben ik heel georganiseerd en gestructureerd. Echter op dit moment lukt het me niet. Door de onzekerheid wanneer mijn operatie doorgaat, is mijn structuur in het honderd aan het…
-
Hoe ik het wachten op mijn operatie overleef.
Begin januari kreeg ik te horen dat mijn voet geopereerd moest worden. Mijn peroneus brevis is gescheurd en niet meer te redden (lees meer hier over: Speciale voet: het verdict). Echter konden ze door de corona crisis nog geen datum vastleggen. Momenteel sta ik dus al iets meer dan een maand op de wachtlijst. Voordien was ik fit en altijd aan het trainen voor een of andere (halve) marathon. Dat ik niet meer kan en mag hardlopen, heb ik me grotendeels bij neergelegd. Echter die conditie opgeven, daar had ik totaal geen zin in. Daarbij is totaal niks doen ook niets voor mij. Ik zou zot worden met gewoon alle…
You May Also Like
Even bijbabbelen
Graspop Metal Meeting 2023 vervolg
update enkel: laatste controle
-
Tips om hard te lopen in de herfst
De herfst heeft zijn voor- en nadelen. Ideale temperaturen, zalige uitzichten, kleurrijke omgeving,…maar ook: regen, plassen, modder, vroeg donker… Blijven hardlopen in de herfst is meestal geen opgave. Voor de momenten dat het wel is, geef ik je een paar tips: Trailschoenen Als je graag in de bossen rent, is het echt te overwegen om te investeren in goede trailschoenen. Die geven toch net iets meer grip in het slijk. Ook zijn er die zorgen dat je minder snel natte voeten krijgt. Fluo De dagen verkorten en verkorten. Als je zoals ik tijdens de week vooral ’s avonds moet hardlopen, kan je maar beter opvallen. Goede verlichting is echt geen…
-
Speciale voet: het verdict
Eigenlijk wou ik een vervolgblog schrijven na de eerste diagnose. Eentje waarin ik vertel over mijn revalidatie en trainingen. Natuurlijk gingen die super en was ik nu weer deftig aan het trainen voor een of andere halve marathon. Echter dit gaat zo geen blog zijn. Tijdens de weken na de diagnose, ging ik netjes naar de kine, werd ik even serieus ziek (zware bronchitis) en leek ik vooruit te gaan. Langzaamaan echter begon ik last te krijgen van mijn voet. Zo erg dat ik meer en meer mankte. Hardlopen was eerder een uitzondering geworden. Iets waarvan ik 2 dagen minstens van moest recupereren voor mijn voet weer in orde was.…
-
Diagnose: speciale voet. En nu?
Ik moet wat bekennnen: soms kan ik gewoon mijn kop in het zand steken en blijven ontkennen. Zo dus met mijn voet. Als je me al een tijdje volgt, dan kun je het al raden. Voor al die anderen: ik sla nogal snel mijn voet om. Ik steek het meestal op mijn sudeck (wat grotendeels ook wel is). Maar er is een verschil tussen af en toe omslaan en bij de minste instabiliteit er bijna te liggen. Onlangs was ik op controle bij de orthopeed omwille dat mijn voorschrift voor steunzolen vernieuwd moest worden. Zou ik het nog eens ter sprake brengen, dacht ik voordien, das misschien wel het slimste…
