wandelen

Wandelen in de Lovenhoek Vorselaar- een verborgen pareltje

De Lovenhoek in Vorselaar, ja ik kende het wel van naam en wist waar het was. Maar eigenlijk nooit was er nooit de gedachte opgekomen om daar te gaan wandelen. Maar omwille van de hitte en mijn enkel was ik op zoek naar een korte wandeling in de buurt. Tot onze verrassing ontdekten we een wandeling van ongeveer 5 km in de Lovenhoek. De locatie was perfect, net iets verder dan mijn paard, waardoor we ’s ochtends vroeg konden starten. Met de auto geparkeerd bij Pallaaraard, begonnen we aan de route en werden we meteen betoverd door een prachtig slingerpad door bossen en velden.

Al snel stonden we voor het eerste vlonderpad, dat er op het eerste gezicht onschuldig uitzag. Maar het op- en afstappen bleek een uitdaging. Wie heeft doe vlonders zo hoog gelegd en vergeten tredes aan te brengen? Toch liet ik me niet ontmoedigen en genoot van de mooie omgeving. Op een gegeven moment kwamen we zelfs een verborgen plekje tegen met een bank, waar we even konden uitrusten en van het uitzicht konden genieten.

Het pad meanderde verder door bos en veld, soms afgewisseld met vlonderpaden. Plotseling doemde er een bruggetje op dat me even deed twijfelen. Het bestond uit smalle boomstammen en had een kleine leuning. Stapje voor stapje ging ik erover. Dit was toch een uitdagend momentje voor mijn enkel.

Na verloop van tijd kwamen we uit het bos op bredere lanen, die ik persoonlijk wat minder interessant vond. Toch waren het kapelletje en het verlaten huisje de moeite waard om te bekijken. Op een gegeven moment leidde een klein vlonderpad ons naar weer een verborgen plekje. Maar dat was het zo’n beetje.

Net voorbij de kapel wees een pijl ons ineens naar het veld. Verbaasd keken we rond en zagen we inderdaad een pad dat over het veld liep. Het idee om dit pad te bewandelen wanneer het maïs hoger staat, ging direct door mijn hoofd.

Rustig vervolgden we ons pad door het bos, tot we merkten dat onze hond, Charlie, zich vreemd gedroeg. Bleek daar toch geen hazelworm of slang (ging zo snel dat ik het niet goed zag) in het gras te kruipen? Toen ik jong was, kwam ik zoiets regelmatig tegen. Echter was dit echt wel tijdje geleden. Nog snel even mijn gsm genomen. Wie kan hem vinden op de foto?

Over het algemeen vond ik de wandeling in de Lovenhoek een verrijkende ervaring. Het is werkelijk een verborgen pareltje dat zeker de moeite waard is om te bezoeken. De prachtige natuur, uitdagende vlonderpaden en verrassende plekjes maakten het een avontuurlijke en verkwikkende wandeling. Ik ga zeker nog es terugkeren naar deze bijzondere locatie en om door het mais veld te lopen.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.