update enkel
Het is al een tijdje geleden dat ik weer es gezaagd heb over mijn enkeloperatie en mijn revalidatie, he. Hoog tijd dus dat ik jullie nog es een update bezorg hoe het nu ermee gaat. Er is veel gebeurd de laatste tijd dat niets te maken heeft met mijn enkel. Waardoor het misschien leek dat alles al vergeten en in orde was. Zo ver ben ik nog niet, maar wel op goede weg.
Het laatste wat ik over mijn enkel geschreven had, was dat ik terug in het gips lag. Gelukkig duurde het niet zo lang en zelfs de walker boot kon ik snel terug inruilen voor mijn gewone schoenen. Eigenlijk ging de revalidatie nadien zelfs wat beter. Gemakkelijker was het wel niet echt, toch begon er nu echt veel vooruitgang in te komen.
Wel kwam er een andere uitdaging opdagen: de lichte artrose in mijn middenvoet. Dit zorgde ervoor dat de kine soms wat moest zoeken om de juiste oefeningen te vinden die mijn enkel versterkten en die geen last gaven aan mijn middenvoet. Lunges bijvoorbeeld waren een uitdaging voor zowel mijn enkel als mijn middenvoet.
Het wandelen ging ook steeds beter en beter. Eerst nog met hoge wandelschoenen, toch begon ik zelfs voldoende sterk in de enkel te worden voor mijn lage. Tijdens het wandelen merkte ik dat ik toch iets stabieler op mijn benen sta. Klimmen en dalen blijf ik wel spannend vinden, toch voel ik dat ik sterk genoeg ervoor ben geworden.
Wel blijf ik altijd de grond scannen om zeker te zijn dat ik mijn voet niet kan omslaan. Want door die artrose is mijn middenvoet is er nog altijd een kansje hiervoor.
De laatste controle bij de orthopeed stond ook op het programma. De dokter was eigenlijk heel tevreden van mijn revalidatie. Ik was veel sterker dan voor de operatie. Zo sterk zelfs, dat hij iets zei waardoor er weer een klein vonkje ontstond. Dat vonkje was: ik zou zelfs terug mogen starten met hardlopen. Niet meer op het niveau van vroeger. Enkel korte, rustige rondjes. Zolang het maar geen pijn doet. O o wat ga ik hiermee doen? Ik had me erbij neergelegd dat ik het helemaal moest opgeven. Maar nu…twijfel is er weer. Ik ga het nog even laten rusten. Want die lichte artrose in mijn middenvoet is er ook nog.
Voorlopig hou ik het nog maar bij fitness, zwemmen en wandelen. Daarnaast ben ik ook terug gestart met paardrijden. Nu ja, op het paard zitten is het voorlopig nog. Mijn enkel heeft toch een beetje last met die typische ruiterhouding. Ook de schokken van draven zijn nog wat pijnlijk. Opbouwen is hier ook de boodschap.
Over pijn gesproken: het merendeel van de tijd voel ik mijn enkel niet. Maar af en toe komt het toch terug opzetten. Soms kan het nog echt verlammend pijn doen. Zonder reden, of toch waarvan ik de reden niet kan achterhalen. Dit is nog altijd die stomme sudeck. De dokter heeft me echt op het hard gedrukt nooit door de pijn heen te gaan. Dus als ik pijn heb, met of zonder reden, zit er niets anders op dan rust te nemen.
Momenteel gaat het goed, de kine is klaar en ik kan bijna terug mijn gewone schoenen dragen (zelfs kleine hakjes). Nu hopen dat ik geen stommiteit meer uithaal met mijn voet en mijn voet weer omsla :-D.
Liefs
Linda